Dag 5, Lecce en Otranto en kustlijn

De wind giert om de trullo als we ontwaken. Als ik de luiken van de ramen opendoe, zie ik tot verbazing dat de zon schijnt. Wat een fijn begin van de dag.
Vandaag staat Lecce op het programma.

Maar eerst over gisteravond. Heerlijk gegeten in Alberobello. Menu degustizione per 2. Een aantal gangen met specialiteiten van deze streek. Dit restaurant was kleinschalig en een echte aanrader, voor wie is in de buurt is, heb ik het adres. We kwamen aan de praat met een familie uit Atlanta USA. Ze maakten een wereldreis en zijn een jaar onderweg. Hadden Azie al gezien..wat een prachtige onderneming.

Wij slingeren door de heuvels en gaan op de snelweg richting Lecce. Uurtje later komen we aan. Wat een drukte...geweldig hoe die Italianen rijden..kris kras door elkaar. Parkeerplaats op het zebrapad..en maar toeteren en handgebaren. Met zo'n klein smartje is het gelukkig makkelijk manoeuvreren door de straatjes, maar het lukt ons niet om een plekje te vinden. Tot tweemaal toe rijden we over een kerkhof weer terug naar de start. Dit kerkhof is heel wat anders dan bij ons. Het zijn gebouwen met en soort grafsteen erin en de naam van de familie aan de buitenkant.

Ja, hoor..geduld hebbende..dan toch een plekkie. Met de bus naar het centro alto.
Lecce is waarschijnlijk een van de bekendste plaatsen in Puglia. De oude binnenstad wordt gekenmerkt door prachtige barokke gebouwen. Het plein, piazzo Sant'Oronzo is jet middelpunt van Lecce.
Voordat we starten met de wandeling, drinken we eerst een espressino bij de beroemde caffeteria Alvino met een fruttone, locale specialiteit. Dit smaakte prima. Gezellige straatjes met leuke winkels. De Duomo is prachtig en we kijken ook nog even binnen. En aardige heer, die zegt dat hij halfduits is, maakt een foto van dit gelukkige echtpaar uit Nederland. We slenteren nog wat rond, komen tot rust in een mooi park en besluiten Lecce te verlaten richting Otranto te gaan rijden.
Otranto is de meest oostelijk gelegen stad van Italië en ligt aan het kanaal van Otranto. We rijden via de kustweg naar Capo d'Otranto en stoppen om van het uitzicht te genieten.
Terwijl we foto's maken , komt er een dame aangefietst en vraagt of we can make a picture..dit op z'n Nederlands-Engels. Een dame uit Amersfoort fiets een route door een gedeelte van Puglia. We praten wat en haar fietstocht lijkt ons wel wat. Eigenwijsopreis...dat zoeken we op. Zo heet de organisatie. Wellicht zijn er nog meer sportievelingen die deze uitdaging aan willen gaan met ons.
Wat is het toch prachtig langs deze kust. We genieten en maken veel foto's. Na elke bocht is het uitzicht op dr rotsen en de zee weer mooier.

Ook de bloemen staan in bloei en geuren heerlijk. De badplaatsen zijn leeg en liggen er verlaten bij. Deze plaatsen zullen in het hoogseizoen wel drukker zijn.

Een prachtige tocht en we besluiten om in Locorotondo te gaan eten. De starter was een heerlijke plank vol kaasjes en worst. De homemade spaghetti was verrukkelijk.
Wederom een heerlijke dag met een zon en leuke ontmoetingen

"Smile, what's the use of crying
You'll find that life is still worthwhile
If you just smile" :)

Nat King Cole op radio Italia op de terugweg. En zo is het!:)